(۵)آیاتی قابل تامل در قرآن درباره وجوب نهی از منکر
آیات 163 الی 167 سوره مبارکه اعراف
163- وَ سْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیةِ الَّتی کانَتْ حاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ یعْدُونَ فِی السَّبْتِ إِذْ تَأْتیهِمْ حیتانُهُمْ یوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَ یوْمَ لایسْبِتُونَ لاتَأْتیهِمْ کذلِک نَبْلُوهُمْ بِما کانُوا یفْسُقُونَ
164- وَ إِذْ قالَتْ أُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْماً اللّهُ مُهْلِکهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدیداً قالُوا مَعْذِرَةً إِلى رَبِّکمْ وَ لَعَلَّهُمْ یتَّقُونَ
165-فَلَمّا نَسُوا ما ذُکرُوا بِهِ أَنْجَینَا الَّذینَ ینْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذینَ ظَلَمُوا بِعَذاب بَئیس بِما کانُوا یفْسُقُونَ
166-فَلَمّا عَتَوْا عَنْ ما نُهُوا عَنْهُ قُلْنا لَهُمْ کونُوا قِرَدَةً خاسِئینَ
167-وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّک لَیبْعَثَنَّ عَلَیهِمْ إِلى یوْمِ الْقِیامَةِ مَنْ یسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذابِ إِنَّ رَبَّک لَسَریعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفورُ
ترجمه:
163ـ و از آنها درباره (سرگذشت) شهرى که در ساحل دریا بود بپرس! زمانى که آنها در روزهاى شنبه، تجاوز (و نافرمانى خدا) مى کردند؛ همان هنگام که ماهیانشان، روز شنبه (که روز تعطیل و استراحت و عبادت بود، بر سطح آب،) آشکار مى شدند؛ اما در غیر روز شنبه، به سراغ آنها نمى آمدند؛ این چنین آنها را به چیزى آزمایش کردیم که نافرمانى مى کردند!
164ـ و (یاد آور) هنگامى را که گروهى از آنها گفتند: «چرا جمعى (گنهکار) را اندرز مى دهید که سرانجام خداوند آنها را هلاک خواهد کرد، یا به عذاب شدیدى گرفتار خواهد ساخت»؟! گفتند: «براى اعتذار (و رفع مسئولیت) در پیشگاه پروردگار شماست؛ به علاوه شاید آنها (بپذیرند، و) تقوا پیشه کنند»!
165ـ اما هنگامى که تذکراتى را که به آنها داده شده بود فراموش کردند، (لحظه عذاب فرا رسید؛ و) نهى کنندگان از بدى را رهائى بخشیدیم؛ و کسانى را که ستم کردند، به خاطر نافرمانیشان به عذاب شدیدى گرفتار ساختیم.
166ـ (آرى،) هنگامى که در برابر آنچه از آن نهى شده بودند سرکشى کردند، به آنها گفتیم: «به شکل میمون هائى طرد شده در آئید»!
167ـ و (نیز به خاطر بیاور) هنگامى را که پروردگارت اعلام کرد: تا دامنه قیامت، کسى را بر آنها مسلط خواهد ساخت که همواره آنها را در عذاب سختى قرار دهد؛ ؛ زیرا پروردگارت مجازاتش سریع، و (در عین حال، نسبت به توبه کاران) آمرزنده و مهربان است.
